Του Σαββάτου

-με τόσες αποχωρίσεις που έχουμε από τους τρεις μεγάλους, έχω μεγάλη περιέργεια να δω τι ομάδες θα φτιάξουν για τη νέα σαιζόν. Μακάρι να δούμε κάτι καλύτερο…

-αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ο Παναθηναϊκός δεν ανανέωσε με τον Μουνιόθ.
Είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι ο Μουνιόθ δεν πρόσθεσε τίποτα παραπάνω στον Παναθηναϊκό (εκτός από τον Νίνι), από ότι θα πρόσφερε ο Μπάκε ή ο Βέλιτς, αν έμεναν εκείνοι στον πάγκο.
Αλλά…
Από την στιγμή που έχεις βρει έναν προπονητή Ισπανό, όχι της πλάκας, τον έχεις φέρει στη μέση της σαιζόν, δεν του έχεις δώσει τίποτα από αυτά που σου έχει ζητήσει και από την στιγμή είσαι διατεθειμένος να κάνεις ριζικές αλλαγές στην ομάδα (και πάλι), νομίζω ότι ο Μουνιόθ δικαιούταν μια ευκαιρία για να δουλέψει με το δικό του πλάνο και με της δικές του επιλογές.
Και αν υποθέσουμε ότι δεν του έβγαινε η δουλειά, πόσο χειρότερος θα μπορούσε να ήταν ο Παναθηναϊκός από ότι ήταν φέτος ;
Τώρα για άλλη μια χρονιά ξεκινάει από το μηδέν η ομάδα. Με καινούργιο προπονητή και καινούργιους παίχτες. Ώσπου να μάθει ο ένας τον άλλο και καλή δουλειά να γίνει, το τρένο το πιθανότερο θα είναι να έχει φύγει και πάλι.
Και μόλις φεύγει το τρένο, αρχίζει η μουρμούρα για τον προπονητή, τους παίχτες και τον πρόεδρο. Ο κάθε πολύξερος παλαίμαχος να λέει το μακρύ του και το κοντό του, η εφημερίδες να κάνουν το άσπρο μαύρο και οι οπαδοί να ωρύονται στα ραδιόφωνα για το πλάγιο που κέρδισε ο Ολυμπιακός στη σέντρα και από το οποίο προήλθε μετά από τρία λεπτά το γκολ. Γιατί μπορεί αυτοί να μην έχουν ομάδα, αλλά ευνοείτε και ο Ολυμπιακός και για αυτό, παρόλα τα χάλια τους, δεν μπορούν να τον φτάσουν.

Ευτυχώς για μας, τα λάθη επαναλαμβάνονται.