Της Παρασκευής

-το όλο σκηνικό με τον Ρόμενταλ είναι κάτι παραπάνω από γελοίο.
Δεν με νοιάζει προσωπικά αν θα έρθει ή όχι.
Όπως επίσης δεν με νοιάζει, αν θα έρθει μεγάλο όνομα για να «πέσουν τα τσιμέντα», και για να είμαι και ειλικρινής, δεν θέλω κιόλας.
Απλά θέλω να με σέβονται σαν οπαδό.
Και δυστυχώς ο σεβασμός γενικότερα στην ομάδα μου, είναι άγνωστη λέξη.

-για τον Γκέρσον κατά τη διάρκεια της χρονιάς είχα πει πολλά, όχι ότι άλλαξε κάτι τώρα , αλλά αφού είναι επιλογή της διοίκησης και δεν κυκλοφορούν και πολλοί καλοί προπονητές ελεύθεροι στην Ευρώπη, οφείλουμε όλοι να τον στηρίξουμε και να αναγνωρίσουμε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της χρονιάς και να του δώσουμε την δεύτερη ευκαιρία που κέρδισε με το σπαθί του.

-οι βασικότερες ενστάσεις που είχα για τον Γκέρσον ήταν :
* η κακή διαχείριση των παιχτών που είχε και η αδυναμία να τους πάρει το 100%
* η μη ατομική βελτίωση του κάθε παίχτη (πχ Σχορτσιανίτης ή Βασιλόπουλος με τον Καζλάουσκας) εξαίρεση ο Μπουρούσης
* η αδυναμία διαχείρισης και η έλλειψη σοβαρότηταςενός παιχνιδιού που στραβώνει
* η πολύ μικρή εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίχτες
* και το υπερβολικά ελεύθερο παιχνίδι που φανέρωνε έλλειψη συστημάτων και δουλειάς στην προπόνηση

Αυτές βέβαια είναι δικές μου κρίσεις που εύχομαι να μην τις δω του χρόνου.